《竹瘿冠为李道人赋》拼音版

金朝麻九畴

zhúyǐngguānwèidàorén--jiǔchóu

dōngfāngyǒufēnglóngmíngwèizhíqúnlóngwàntóuqiúdòngchūchūchóutiāngōng

huíhánzuònuǎnchūhēigǎncángkūnchóngsuǒwèiliùzizhǎnghuīchìyuánzhōushéngōng

chēhōngzhènqǐngwànliùjiǎyúnfēngsuíhuànyīnyòngshìshōushēngyóufènkuángyángmíng

hàolìngfēishízāowáncǎodiāohuāzàilěinǎoqiūhūnlòuxièjiāndāng

tiāngōngguàixiàzhìtuīluòchēzhōngduòyánfēichéngfēifēirénhuàzuòcānglángzhīzhú

jìngāngfēngnánxiāowénfēngyóuxiāoxiāosǒngshēnzhíshàngsānqiānchǐtiāngōngyòuguàigànyúnxiāo

guǐshéntīngchūzhǐjiànbáiyúnsuǒsānyúnsànwéiqīngpányǐnbiànxiānzhì

dàorénzhēnshìwàndàozhuówèiguānjiùtiānqiǎoqiūshuāngzhēnggǎnshàngtóuchángchūnfēngtóngzuìdào

guānwèiyǒuguānzàifāngzhīwàiyuèwèiténgzhīshíyānxiáwèihuàmiánqiānzài

tiānhuángjuéhànliángběidòuxuánhéngzānhàngxièsuízhīfěnsuānzhúfēngshuāngpéixièzhì

rènxuángānzhuǎnkūntóushàngéézhōngzàizuòtánshīguānshíxiānshēngruòwèidài

麻九畴简介

唐代·麻九畴的简介

(1183—1232)易州人,初名文纯,字知几。幼颖悟,善草书,能诗,号神童。弱冠入太学,有文名。博通《五经》,尤长于《易》、《春秋》。宣宗兴定末,试开封府,词赋得第二名,经义居魁首,廷试,以误落第。后以荐赐进士,授太常寺太祝,迁应奉翰林文字。天兴元年,避兵确山,为蒙古兵所俘,病死广平。

...〔 ► 麻九畴的诗(31篇)
麻九畴名句