《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》拼音版

宋代王安石

chóuwángyánshūfèng使shǐjiāngnán访fǎngcháhàijiàn--wángānshí

wénzhīréncuòjuéhòu

mìngguānwéixiáncáizhíshìyòuliúniǔ

zhǐnéngquánqīngzhòngwángduōyǒu

chángquèziérwèimín

dāngshísuǒjīngyíngjīnshíhuǐjiǔ

suīxìngzàipiàoyáojiāngxiǔ

gōngqīnghuàncáinánzhōuxiànduōgǒu

zhàolìngsuīshùxiàfēnfēnshuíshǒu

guānshénchuánshě

wèishēngshìshòu

shīwèiānnéngbiànxián

jiùwànbàngróngkǒu

tiānxiàānwēishuídāngzhíjiù

láoxīnshìyǒuzuìyǎngzhōngtiānchǒu

wéizisūnjiàojièpéngyǒu

guìzhělǐngshīrén

zhìzūnkōngyōugǎnyǐnjiǔ

qiānāizāiqiǔ

xiāngrénsuǒ怀huáijīnhuòérzǒu

shù使shǐěrānquǎn

jīnèrsāngōngyǐnjiǎoróu

yǒngwéidōngnánhàichágàishǒu

cángqièfànànchángfēnjiū

shūjiāngwǎngwǎngbiānchǒu

fànchénèqiángmàicéngfēiyòu

yúnkùnguānshìqiěsāolínsǒu

jiānggèngbǎiniánwèimínzhīfǒu

chūjiéqúncáixúnmóujīngjiǔ

cháotíngměiruòrén寿shòu

yīnzhīcóngjīnshǐjiànréncái

zōnghuīshìxuǎn使shǐcháoyòu

cōngmíngliàngduōwèishàngguīpōu

wángchéngsuībáobāngnánmǎng

yuànjūnzōuzhuàngkǎo

zhīcháshānmínshēngjiēhòu

dāngzhēngqiúrènshàngkǒngnáncuòshǒu

kǒngchēngjūnpínjīn

qīngwànjūndānglìngzhòngrén

qiángyándāngliáoyòngbàoqióngjiǔ

王安石简介

唐代·王安石的简介

王安石

王安石(1021年12月18日-1086年5月21日),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人哄传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。”

...〔 ► 王安石的诗(1607篇)